Rozważania niedzielne
Słowa moje nie przeminą - ndz 14.11.2021
XXXIII Niedziela zwykła – rok B
SŁOWA MOJE NIE PRZEMINĄ
Ewangelia:
Jezus powiedział do swoich uczniów: «W owe dni, po wielkim ucisku, „słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą spadać z nieba i moce na niebie” zostaną wstrząśnięte. Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą. Wtedy pośle On aniołów i „zgromadzi swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi po kraniec nieba”. A od figowca uczcie się przez podobieństwo. Kiedy już jego gałąź nabrzmiewa sokami i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie te wydarzenia, wiedzcie, że to blisko jest, u drzwi. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec».
Mk 13, 24-32
Komentarz:
W Ewangelii 33 niedzieli Pan Jezus mówi o swoim ostatecznym przyjściu, na które mamy być przygotowani. Mówi nam o znakach, które to przyjście poprzedzają. Bóg mówi do nas nieustannie przez różne znaki. Mówi do nas przez zjawiska przyrody, procesy zachodzące w życiu społecznym, mówi poprzez to, co dokonuje się w naszych sercach. Daje nam pewne wskazówki, znaki, zdarzenia, kieruje tym światem, naszym życiem, prowadząc do określonego celu. Czy patrzę na znaki, wydarzenia w moim życiu przez wiarę? Czy umiem słuchać Boga, który mówi do mnie przez innych ludzi? Czy mam czas na spotkanie z Bogiem, by usłyszeć, co chce mi powiedzieć?
Zasady dotyczące cookies
W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies.
